ನನಗೆ ನನ್ನ ಬೊಬ್ಬರ್ಯ ಬೇಕು
ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣಿನ ಹಾದಿ ಬೇಕು
ದಾರಿಯಲಿ ಕಾಲುಗಳು ಸೊಲದಂತೆ
ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳು ತಾಗದಂತೆ
ನನಗೆ ನನ್ನ ಬೊಬ್ಬರ್ಯ ಬೇಕು
ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣಿನ ಹಾದಿ ಬೇಕು
ಬಾಯಾರಿ ದಣಿದು ಬೆಂಡಾಗದಂತೆ
ನಡುದಾರಿಯಲಿ ಕುಸಿದು ಬೀಳದಂತೆ
ನನಗೆ ನನ್ನ ಗೇರುಮರ ಬೇಕು
ಮರದ ತುಂಬ ಹಣ್ಣು ಬೇಕು
ಇಳಿರಾತ್ರಿಯಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ದಿಕ್ಕುಗೆಡದಂತೆ
ದಟ್ಟ ಕತ್ತಲೆಗೆ ಹೆದರಿಕೊಳದಂತೆ
ನನಗೆ ನನ್ನ ಚಂದ್ರ ಬೇಕು
ಆಕಾಶದ ತುಂಬ ಬೆಳಕು ಬೇಕು
ಗಾಳಿಮಳೆಯಲಿ ಮೈ ತೊಯ್ಯದಂತೆ
ಮನವ ಬೇಸರ ಸುಯ್ಯದಂತೆ
ನನಗೆ ನನ್ನ ಆಲ ಬೇಕು
ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಯಾರೊ ಬೇಕು
ನನಗೆ ನನ್ನ ಬೊಬ್ಬರ್ಯ ಬೇಕು
ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣಿನ ಹಾದಿ ಬೇಕು
*****
ಹೇಮರಡ್ಡಿ ಪ್ರಭುಗಳು ಒಂದು ಊರಿನ ದೇಸಾಯರು. ಆ ಗ್ರಾಮದ ಉತ್ಪನ್ನವು ಆರೇಳು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಇರುವದಲ್ಲದೆ ದೇಸಾಯರಿಗೆ ತೋಟ ಪಟ್ಟಿ ಮನೆಯ ಒಕ್ಕಲತನಗಳಿಂದಾದರೂ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯು ಚನ್ನಾಗಿತ್ತು. ಅವರೊಂದು… Read more…
ಕರೀಮನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ಪಿಟೀಲು ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಅವನು ಒಳ್ಳೆ ಮಧುರವಾಗಿ ಬಾರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಾರಿಸುತ್ತ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಭಾವಾವೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಕರೀಮನ ಪಿಟೀಲುವಾದವೆಂದರೆ ಊರ ಜನರೆಲ್ಲರೂ… Read more…
ಎರಡನೆಯ ಹೆರಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಸು ನೀಗಿದ ಮಗಳು ಕಮಲಳನ್ನು ಕಳಕೊಂಡ ತೊಂಬತ್ತು ವರ್ಷದ ಜಯಮ್ಮನಿಗೆ ಸಹಿಸಲಾಗದ ಸಂಕಟವಾಗಿತ್ತು. ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮವಿತ್ತು ತನ್ನ ಇಹದ ಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಹೋದ… Read more…
"ಧಡ್....... ಧಡಲ್........ ಧಡಕ್" ಗಾಡಿ ನಿಂತಿತು. ಹೊರಗೆ ಮೋರೆಹಾಕಿ ನೋಡಿದೆ. ಕತ್ತಲು ಕವಿದಿತ್ತು. ಚುಕ್ಕೆಗಳು ಪಕಪಕ ಕಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಮೂಡಲ ಗಾಳಿ "ಸಿಳ್" ಎಂದು ಬೀಸುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು… Read more…
‘ಸಲಾಮ್ರಿ’ ರೈಲಿನ ಹೊತ್ತಾಗಿದೆ. ವೆಂಕಟೇಶನು ಒಂದೇಸವನೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯ ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ‘ಸಲಾಮ್ರೀಽ ಏಕ ಪೈಸಾ.’ ಆಗ ಮತ್ತೆ ಒದರಿದಳು. ಟಾಂಗಾದ ತುದಿ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಓಡ… Read more…
